Adını koymaktan her zaman kaçındığım bir aşktı bizimkisi aslında benim ki demeliydim bu aşkı zaten hep yalnız yaşamamış mıydım sanki.bunca yılla rağmen yaşanılan bir aşktı kimse bilmezdi benim gizli m


Reklam Alanı

Delice seversiniz birini yanındasınızdır ama onun yüreği de aklıda bir başkasındadır bilirsiniz hatta akıl bile verirsiniz ama bunu yaparken bir fırtına kopar içinizde ve bunu ona beli etmesiniz işte o fırtınanın öyküsü:
Adını koymaktan her zaman kaçındığım bir aşktı bizimkisi aslında benim ki demeliydim bu aşkı zaten hep yalnız yaşamamış mıydım sanki.bunca yılla rağmen yaşanılan bir aşktı kimse bilmezdi benim gizli masalımdı on senelik büyük bir aşktı.her mevsimi onda yaşadım sanki ben onun dostuymuşum ona delice aşık olan ben bana başkalarını anlatırken sanki içi darmadağın olan ben değilmişim gibi ben susardım o düşünmeden anlatırdı her cümlesinde o kadın vardı ben yatağıma yatınca sessizce ağlardım onun o aşkla beni seve bilmesi nasıl bir duyguydu acaba diye düşünürdüm bu aşk yoruyordu beni herkes o acıdan başka ne veriyor sana diye kızarken ben daha bir inatla sevmeye başlıyordum onu gururlu ol diyorlardı bana ben ise içimdeki bu acılarımla.
 
Telefona sarılıp sesini duymak için deli oluyordum seni seviyorum diyeceğin günlerin tarihlerini yazardım bir köşeye bu hayallerim ve mutluluğum uzun sürmezdi bir sihirli değnek değerdi masalımıza ve büyü bozuluverirdi arayıp sormazdı günlerce hata aradığında bile onu özlediğini onu unutmadığını söylerdi unut artık onu seni önemsemiyor bile dediğim zaman bana kızardı niye hala yanındaydım devamlı beni sevmen için mücadele etmekten bıkmış yüreğim niye hala kalbine girmek için çırpınıp duruyordu oturup sayfalarca mektup yazardım aynı şehrin havasını solarken aramızda mesafeler yokmuşçasına sana olan aşkımı yazardım bıkmadan usanmadan
 
Hiç mi görmedin gözlerimin ışıltısını ondan bahsederken bir anda o ışıltının kaybolduğunu hiç mi görmedin bırakıp kaçmalıydım ama yapamadım çünkü seviyordum ben mektuplarla duygularımı yazardım gece yarılarına kadar uykusuz kalarak sana duygularımı söylemekten hep korktun çünkü ben senden küçük aşk kırıntıları beklemeden sevmiştim kim seni bu kadar karşılıksız saf sevmişti ki benim sevgim korkutmuştu seni büyük aşkında böyle çok sevmiş miydi seni çok sevmiş biri nasıl seninle dost olarak hala görüşebilmeyi kiminle istersen yaşa diyerek hiç kıskanmadan seni ellere vermeye katlana biliyordu işte bu nedenle seninle dost olarak görüşmeyi kabul etmedim ben eski sevgililerinden yaptığın dost koleksiyonundan bir parça olmazdım ben son kez suratına bile bakmaya korkarak gitmemi istersen giderim dediğim zaman içimde bir umut vardı kal demene dair ama sen git dedin gittim masalımdın bittin...

Reklam Alanı

Diğer Hikayeler Yazıları
Hikayeler

Reklam Alanı

Reklam Alanı