Mavi Öldü
Bu hayatın
mavisi ölüyor çocuk.
Gözlerimi keşke şimdi görebilseydin, gözlerini görebilseydim çocuk anlardın ne hallerdeyim, hangi yerlerdeyim, kaç geceyi uykusuz geçirmekteyim...
Ömrümün yarınları,
mavileri ellerimden düşüyor, oysaki görüyorum her şeyi ama gücüm yetmiyor. Sökülüp benden giden anlarıma sahip çıkamıyorum çocuk...
Söylenesi değil duygularım, yaşanılası hiç değil... Rüzgârın önüne kattığı bir çöp parçası gibiyim. Direncim mavilerin özleminde yitip gidiyor çocuk.
www.sendeyim.com/hikayeler
Aranılası, bulunası yarınlarım ve beni bu köhne dünyada anlayabilecek hiçbir mavim yok artık. Sevgiler gelir geçer yüreğimden çocuk ve sen her defasında karaya bağlarsın gözlerimi sonra “sevgi için yaşıyorum aramızda ki fark bu” deyip yarınları bir pula satarsında, anlamazsın aslında gerçek aşkı kim maddede? Kim yürekte yaşıyor?
Savunulası
sözler söylemiyorum, savunmuyorum kendimi çocuk. Aslında çoktan pes ettim görmüyorsun. Sanırım gelip geçen bulutlara haber salıyorsun, ıslanayım, iliklerime kadar çürüyeyim diye, gözlerimin pınarları kurusun için seni yasaklıyorsun bana ve savrulup atılası kaç sözcük varsa, birinci dereceden muhatabı yüreğim sayıyor, canımı yakıp duruyorsun.
Ölmemek için artık yaşamıyorum, mavilerimden siyahlarımı çıkartmak için hiç değil ve ne kadar düşen mavi varsa tutup öpmüyor, okşamıyorum çocuk. Ben beni bıraktım bu gece, ben beni vazgeçtim anlamıyorsun hiç çocuk…
Nereye Gidersin Sevdiğim