Mikail Dede Gecenin Çığlığı Şiiri

Mikail Dede Gecenin Çığlığı Şiiri

Bak bu gecede
sensizliğin
en derin seferlerinden sessiz
yenik döndüm

Kadehimdeki şarabın rengindeki
mehtabın şavkında yitik saatlerimde

Zeytin rengi gözlerin karanlığın zifiri sevişmesine şehvet sunarken
çarmıha gerilmiş bir dervişin elbisesindeki yamalar gibiyim
Gümüşe çalan martıların şarkısında
seni unutmak için fahişelerin virane bedenleri nefesimi bekliyor

Bu cinnet isyan dolu gecemde
Şu köhne şehrin tüm kiri pası gözlerine renk olmuş
artık uzak dur cinnet saatlerimden
uzak dur aklımdan nefretin dokunulmaz alacasında

Uzak dur! karanlığın kör perdesinde
Uzak dur!
isyanımın haykırışları bir kurşun yarası gibi sımsıkı sarılıyor yüreğime

Sakın aklıma düşme
bu fırtına bu tufan bu isyan seni yakar neron çılgınlığı gibi
öylesine cüretkar öylesine soysuz
gidişin gibi

Sakın kışkırtma bu gecemi
deniz kıyılarına çarpan çığlığın geceyi uyandıran sesi gibi

Sakın bu gece
aklıma düşme puslu bir kabusun koynunda çırpınan soysuz hayallerin gibi…