Bedirhan Gökçe Küfrüm Edebimi Aştı Bu Gece Şiiri

Bedirhan Gökçe Küfrüm Edebimi Aştı Bu Gece Şiiri
  
Sen benim gözümde bir hiçsin artik,
Nefretim aşkımı aştı bu gece
Bugün ki sözlerin söz müydü artik
Son sözün sabrımı aştı bu gece
 
Kolayca bitsin bu diyemedin de
Salladın savurdun basiretsizce
Hiç mi ders almadın onca gezdik de
Yağmurun rahmeti aştı bu gece
 
Yürümeyen neydi, ilişkimiz mi?
Günüm bomboş deyişimiz mi?
Sensiz yasayamam çelişkimiz mi?
Yalanın doğrunu aştı bu gece
 
Evlenmek hayali kapımda idi
Giriş kat evimin boyası yeni
Mobilyan, takımın, alınmış idi
Vuslatım tadını aştı bu gece
 
Yemedim yedirdim ne varsa sana
Üç kuruşum olsa verirdim daha
Memurdum yoksuldum hatırlasana
Hafızam haddini aştı bu gece
 
Ayakların donmuş, üşümüştün de
Gece yatamamış üzülmüştüm de
Bir ay oruç tutup yememiştim de
O çizmen boyunu aştı bu gece
 
Yapılan söylenmez, gelmezmiş dile
Allahtan beklenir kul bilmese de
Kızgınlığım buna, sebep ise de
Sabrım miadını aştı bu gece
 
Onca gez toz benle, seviyorum de
Sonra git nişanlan bir de ona de
Şerefsizlik değil, nedir bu söyle
Küfrüm edebimi aştı bu gece
 
Sana son bir sözüm, nasihatim var
Aldığım ahlakla bir terbiyem var
Senin doğuran ana deyip geçmek var
Saygım adabımı tuttu bu gece
Gönlümün romanı bitti bu gece
Hangisine yansam simdi gün gece
Ömrümden beş yıl gitti bu gece…