İsmail Akman Kaybolan Yıllar Şiiri, Öyle masum bakıyorsun ki denizlere,
Belkilerle baktığın vapurlardan çıkarım karşına diye.
Oysaki o limanda yeni bir umutla
Kaybolan yıllarımın arasında seni her gün
Ararım ararım ararım…
İsmail Akman Kaybolan Yıllar Şiiri
Hatırlar mısın gecenin bir vaktinde pencereni açıp yıldızlara bakardın,
Ben ise pencerenin kenarında duran iki saksı çiçeği arasında açan yıldız gözlerine bakardım.
Bazen gülümser bazen ağlardın, içindeki arayışta kendimi arardım.
Oysa sen yıldızlarına adini koyarken ben ise saçlarının her bir teline bir isim koyardım.
Uzun kış gecelerinde pencerenin buğusuna parmaklarının ucuyla papatya çizerdin.
Bir çocuk gibi gülümser bir çocuk gibi dudak bükerdin
Ben ise içindeki saklı çocuğu gözlerimle severdim
ve bir çocuk gibi ağlardım ağlardım ağlardım.
Ama sen hala çocuktun görmezdin.
Limanda vapurları izleyişini izlerdim bazen,
Saçlarını tarayan rüzgârı, el salladığın vapurları kıskanırdım.
Oysaki denizlerden daha derin, vapurların ufkundan daha gizemli yüreğime hiç el sallamazdın,
Çünkü sen çocuktun
Ve ben bir çocuk gibi ağlardım ağlardım ağlardım.
Beyazlara bürünen güvercin gibi avucumdan uçup gittiğin gün,
Yüzünde gülücükler, saçlarına savrulan çiçekler,
Adım adım mutluluk dediğin yaban ellere yürürdün.
Oysa ben üstüne savurduğum umut karanfilini saçların taşımaz düşürürdü,
Ve üstüne basıp geçtiğin zaman,
Bir volkan gibi yanardım yanardım yanardım.
Mutlu değilsin, öyle duydum tanıdıklardan,
Gözlerinden akan yağmurlar beni arar,
Vapurlara el sallamıyorsun artik.
Şair : İsmail Akman
Şiirin Konusu :
Adım Adım
Beyaz
Bir Çocuk
Çiçek
Dudak Bükmek
Gece
Gizemli
Gülücük
Güvercin
Karanfil
Kış
Liman
Papatya
Parmak
Pencere
Saçların
Saksı
Ufuk
Uzun
Vakit
Vapur
Volkan
Yıldız