Gülay Aruç Duvardaki Saatler Şiiri, Duvardaki saatler yıldırım hızıyla koşmaya devam ediyor
On dakika mı desem, bir saat mi kaldı gidiyorum
Gülay Aruç Duvardaki Saatler
Duvardaki saatler yıldırım hızıyla koşmaya devam ediyor
On dakika mı desem, bir saat mi kaldı gidiyorum
Dur diyorum içimdeki bitmeyen özleyiş, sonsuz arzulara
Yıllardır yorgun, kopmamak için direniyor elim kolum.
Yelkovan bir tüy hafifliği ile dakikaları aşıp geçiyor
Akrep bir azrail kadar kararlı, köşesinde bekliyor
Dışarıyı dinliyorum ne bir ıslık, ne bir nara
Sanki sonsuzluğun cellatı kol geziyor sokaklarda.
Az sonra şafak sökecek
Bir jilet gibi kesecek geceyi gündüzden
Gururum zamandan biraz daha vakit dilenirken
Soluğum telaşla boğazımdan süzülüp gidecek.
Ardımdan kimim var ki ağlayacak yana yana
Ne çocukluğumdan bir oyuncak kalacak
Ne beni anlatan bir hatıra
Gelirken anam babam vardı başucumda
Giderken tek başınayım
Tek başına.
Şair : Gülay Aruç
Şiirin Konusu :
Akrep
Arzular
Babam
Cellat
Gidiyorum
Jilet
Oyuncak
Özlemek
Saat
Sonsuz
Sonsuzluk
Şafak