Cem Adrian Islak Kelebek Şarkı Sözü

Cem Adrian Islak Kelebek Şarkı Sözleri
 
Bir sabah yalnız uyanınca duymayacaksın o sesi başucunda…
Bir sabah olup uyanınca anlayacaksın dört duvar arasında…
Eninde sonunda yalnızsın… Yalnız kalacaksın…
Kalbindeki çiçekler kuruyup dökülecekler…
Eninde sonunda yalnızsın… Yalnız kalacaksın…
Yüzündeki baharlar sararıp solacaklar…
 
“Ve bir sabah yalnızlığın soğuk kollarında,
Tarifi mümkün olmayan anlatamadığın bir rüyadan sen,
Yapayalnız uyandığında…
Güneş eskisi gibi öpüp seni, kirpiklerinde parlamadığında…
Ve temizlemediğinde artık yağmurlar kalbini…
Ve affedemediğinde artık tanrı bizi…
Sevmediğinde… Konuşmadığında…
Biz hangi şarkıyla uyuyacağız çocuk…”
 
Ah kalbim bir ıslak kelebek…
Nasıl da uçuyor sana, nasıl da duymuyor beni…
Eninde sonunda zaman bir çocuğun katili…
Nasıl da geçiyor ama nasıl da silmiyor seni içimden dışımdan…
Hayat yalanın ta kendisi nasıl da dönüyor dünya nasıl da vermiyor geri…
Elimde yüzümde yalan bir masalın izleri…
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Kalbiiim… Bir ıslak kelebek…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine…
Kalbim… Bir ıslak kelebek…
Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine…
 
Söz - Müzik: Cem Adrian