Dal İsminin Anlamı Ne Demek?

Dal ne demek? Sözlük anlamı ne?

• Doğru yoldan ayrılmış, yolunu sapıtmış, dalâlete düşmüş.
• Delâlet eden, delil olan, işâret eden, yol gösteren.
• Halk ağzında “çıplak, yalın” anlamında kullanılan kelime özellikle aşağıdaki söyleyişlerde geçer.
• Bir ağaç gövdesinde çıkan kollardan her biri.
• Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, kol, şûbe, branş.
• Ağaç dalını andırır şekilde süsleme motifi.
• Arap alfabesinin sekizinci, Türkler’in İslâmiyet’i kabullerinden 1928 harf inkılâbına kadar 9–10 asır boyunca kullanmış oldukları alfabenin onuncu harfi ve bu harfin adı.
• İki büklüm olmuş.
• Arka, sırt.

• Lahana ya da yaprağı.
• Omuz, omuzbaşı.
• Palamut ağacı.
• Boyun, ense.
• Kol.
• Arka, sırt.
• Tek, eş: Öküzlerin bir dalı öldü.
• Sırt.
• Boynuz.
• Sırt, arka, arka taraf
• Ağaç: Bağımızda beş dal erik var.
• Arka.
• Tohumluk olarak ayrılan mısırların birbirlerine bağlanmasıyle yapılmış olan iki metrelik örgü.
• Değil
• Omuz, . Sırt, arka: Dalımda dura dura kirlenmiş
• Omuz.
• Yemeniye benzeyen bir giyim eşyası.
• Çıplak.
• Arka, sırt
• Sırt, arka
• Zayıf, ince(hayvan için): Karşılıların o dal ineği var ya, ölmüş.
• İp üzerine dizilmiş fıstık, badem ya da cevizli pestil.
• Damlara konulan mertek, kalınca direk.
• Kitap ve defter yaprağı, sayfa.
• Tam: Dal öğleyin geldi.
• Arka, peş: Daldan gel.
• Ağaç

• Bitkilerin çoğunlukla yapraksız olan, sapın değişik uzunluk veya büyüklükteki küçük sap ve sürgün kısımları.
• Canlıların sınıflandırılmasında kullanılan ve sınıfların bir araya gelmesiyle oluşan birlik, filum, kladus.

• (karşılık: kladus), (Yun. klados= dal): Canlıların sınıflandırılmasında kullanılan bir terim olup sınıfların bir araya gelmesiyle meydana gelir.

• Arap alfabesinin sekizinci, Osmanlicanın onuncu harfi (...). Sola dönük bir açı biçiminde yazılırdı. Bu yazılışı yüzünden divan ozanlarınca bel büküklüğünün, derin üzüntünün, karamsarlığın simgesi sayılmıştır: / Muhibbi'nin elif kaddin dal eyler / Ağlatuban gözyaşını sel eyler.

• Şube.

• Ağacın gövdesinden ayrılan kollardan her biri.
• Branş.
• Arka, sırt.
• Canlıların bölümlenmesinde, sınıfların bir araya gelmesiyle oluşan birlik, şube.
• Çıplak, yalın.
• Omuz.
• Kol.
• Boyun, ense.
• Bir bilim alanının içinde yer alan ana bilim dalında alt alanı

• [Bakınız: Dalton]
• Canlıların sınıflandırılmasında kullanılan ve sınıfların bir araya gelmesi ile oluşan birlik. Örnek: Kordalılar (Chordata). Filum, klâdus.

• Belirli bir bölgede, çokdeğerli karmaşık bir işlevin değerlerinden birisini alan ve türeyen karmaşık işlev.