Ara

Ziya Osman Saba - İyilik Şiiri

Ziya Osman Saba - İyilik Şiiri,
İyilik

Ziya Osman Saba - İyilik Şiiri
 
Sabah... Ah şükrederek çıkmak geceden.
Ayak bastığım kıyı, yeniden doğuş.
Sabah, beliren evim, bahçeler ve sen,
Henüz uyuyan dallar, havalanan kuş.
 
Bu sabah bilmiyorum bu kırlar nere?
Çamlardan çimenlere dökülen sükûn.
Geçen ömrümü bana söyleyen dere,
Sessizce yaşamayı öğreten koyun.
 
Bir yol başlıyor gibi, ümitli, rahat.
Tanrım! bu sabah içim senin eserin:
İyilik, teselliler, merhamet, şevkat...
İçimde bir sabahın, o kadar serin.
 
Bilinmez sevgililerle yıkanan göğüs.
İyilik... Ürperisi vücutta ruhun.
İyilik... Beyaz koyun, gülümseyen yüz,
Şu bahar, mavi gökler, yemyeşil sükûn.
 
Bu sabah gözlerimle okşadıklarım,
Herşey, bütün tabiat, ağaçlar, dere,
Ey bütün sevdiklerim ve sen ey Tanrım!
Titrek elleri öpmek, kapanmak yerlere…



Şair : Ziya Osman Saba
Şiirin Konusu : Bahar Bahçe Beyaz Bir Yol Çam Çimen Dallar Dere Doğuş Evim İyilik Kıyı Koyun Koyun Kuş Merhamet Ömür Öpmek Rahat Ruh Sabah Sen Sevgili Şevkat Tabiat Tanrım Teselli Ümit

Ziya Osman Saba Şiirleri

Popüler Yeni
ŞİİR EKLE

Popüler Konular

Popüler Şairler