Ziya Osman Saba - Bilemiyorum Şiiri, Bilemiyorum Rabbim, maksadını, kararını.
Hepimiz işte dünyadayız,
Yataktaki hastamız, topraktakı ölümüz;
Neyiz, ne olacağız?
Birşey bilmiyorum... Nefes almaktayım yalnız.
Rabbim! beni yaratmışsın,
İnsan şeklinde görünüyorum,
Terlerim yazın, üşürüm kışın,
Düşünüyorum, düşünüyorum...
14 Şubat 2016 Pazar 20:20 tarihinde eklendi.
Ziya Osman Saba - Bilemiyorum Şiiri
Bilemiyorum yıllardır neredeyim?
Hergün yediğim ekmek, susayıp içtiğim su,
Kolundan tutup gitmek istediğim kadın,
Yaşamak kaygısı, gök hasreti, ölüm korkusu,
Ve Rabbim senin adın!
Yıllar var ki içindeyim hayatın.
Anıyorum gençliğimi, özlüyorum çocukluğumu,
Fakat bilemiyorum yarını.
Bilemiyorum Rabbim, maksadını, kararını.
Hepimiz işte dünyadayız,
Yataktaki hastamız, topraktakı ölümüz;
Neyiz, ne olacağız?
Birşey bilmiyorum... Nefes almaktayım yalnız.
Rabbim! beni yaratmışsın,
İnsan şeklinde görünüyorum,
Terlerim yazın, üşürüm kışın,
Düşünüyorum, düşünüyorum...
Şair : Ziya Osman Saba
Şiirin Konusu :
Dünya
Ekmek
Gençlik
Hasret
Hasta
Hergün
İnsan
Kadın
Karar
Kışın
Maksat
Nefes
Ölüm Korkusu
Özlüyorum
Rabbim
Su
Şekil
Toprak
Üşürüm
Yarın
Yatak
Yazın
Yıllar