Yaşar Kılıç Sülo Şiiri, İhtibarım yere düşmesin diye
Kendini her yerde överdi sülo
Çocuklar kaçıpta düşmesin diye
Kataklar köpeği kovardı sülo.
Yaşar Kılıç Sülo Şiiri
İhtibarım yere düşmesin diye
Kendini her yerde överdi sülo
Çocuklar kaçıpta düşmesin diye
Kataklar köpeği kovardı sülo
Sülonun küçük bir aynası vardı
Saçını yan döker havası vardı
Kıçında dört büyük yaması vardı
Ağanın kızını severdi sülo
Süloyla gurbette yine buluştuk
Aynı işte uzun yıllar çalıştık
Bir gün yoksa biri ölmüş alıştık
Yalandan dizini döverdi sülo
Çalışmayı sevmez hep boşta gezer
Çalışır cihazı elleyıp bozar
Kıvrılır oradan sıvışıp sızar
Konuşmaz önümde duvardı sülo
Haftaya dönerdi bize vardiye
Süloya bir önlük geldi hediye
Giymezdi saklardı kirlenir diye
Yağlı pis kolunu sıvardı sülo
Görücüye gittik sönük dediler
Kekeme diline yenik dediler
Bu sümüklü baykuş kemik dediler
Kovulduk deyince söverdi sülo
Sülonun yaşı da otuzu buldu
Everin dediler talibi duldu
Ben buldum zevcesi Azeri oldu
Lehçeyi Türkçeye çevirdi sülo
Şair : Yaşar Kılıç
Şiirin Konusu :
Azeri
Baykuş
Pis
Türkçe
Zevce