Ara

Mikail Dede İstanbulu Yaşıyorum Bu Gece Şiiri

Mikail Dede İstanbulu Yaşıyorum Bu Gece Şiiri, martıların hiç durmayan hoyrat bağrışmaları kulağımda acı... acı çınlıyor istanbul’u yaşıyorum bu gece
İstanbulu Yaşıyorum Bu Gece

Mikail Dede İstanbulu Yaşıyorum Bu Gece Şiiri


Bu gece;

ılık esen rüzgar sırdaşım
bir sönük fener dostum
rüzgarı dinliyorum
üsküdarı esir alıyorum dertlerimle

eskilerden kalma bir gramofonun
dertli melodilerini dinliyorum
karşımda haliç ağlıyor
sanki kız kulesine aşık

galata kulesi kıskanç şövalye
ne de heybetli
izliyor hüzün dolu gözlerle
insanı bol sokakları

gözlerim yansıyor mavimsi
loş ay ışığında
ılık tuzlu rüzgar esiyor
hafiften sallanıyor bir sandal

mazilerle yüklü bir gemi
süzülüyor gamsız, boğazdan
mavi denizlere
kavuşmak umuduyla

beyoğlu rahat durur mu
bir ezan sesi hoş melodi
birde çan sesi kısık
sarhoşların gürültüsü gür

martıların hiç durmayan
hoyrat bağrışmaları
kulağımda acı... acı çınlıyor
istanbul’u yaşıyorum bu gece

istanbul’u dinliyorum, bu gece
radyoda nostaljik şarkılar
ah, ah o sevimsiz martılar
tam susuyor derken gür nağmeler

tütün sarmış bir dilenci
dumanı sarıyor sokak lambalarını
elinde gazete kağıdına sarılı bir şişe şarap
önünde bir kaç bozuk para

insanlar ve martılar
kalabalık sürüler
mehtap çığlık atıyor üzerlerine
dostum yalnızlık, yalnızım

cıvıl, cıvıl akıyor ışıklar
tüm sokaklar aydınlık
bir tek ’ben’ karanlık
ah, ah İstanbul

ağlara takılmış bir kaç balık
çırpınıyor, son nefes
ekmek arası balık sonları
martılara ve sokak kedilerine şenlik

gamsız esiyor ılık tuzlu rüzgar
yakıyorum bir sigara
dertli, dertlerim duman olsun
sönük fener altında

bir kadın
güzel ve narin
dudakları kızıl alev gibi
öpüyor ay ışığında mavi düşlerimi

istanbul’u yaşıyorum bu gece
her gece gibi
beyaz güvercinler uykudayken
hoyrat martılar tek sırdaşım

biliyorum ayaşım, sarhoşum
der gibi bakıyor o dilencinin
yaşlı gözleri
halbuki sarhoşluğu bir başka

istanbul’u yaşıyorum bu sabah
gözlerim uykulu
dinliyorum loş ılık esen rüzgarı
manolya ve ter kokan esintiyi

istanbul’u özlüyorum bu gece
her gece gibi
sırdaşım bir sokak kedisi
dertleşiyorum sessizce

ve o kadın, sadece bir anı
dudaklarını hatırlamıyorum
gözleri maviydi
o gözleri hiç unutamıyorum

yeni bir karanlık doğuyor mehtap ardında
gözlerimin neminden anlıyorum
istanbul’u ve o kadını özlüyorum
bu gece, her gece gibi...


Şair : Mikail Dede
Şiirin Konusu : Gece Gözler Güvercinler Güzel İstanbul Kadın Loş Ilış Manolya Mehtap Özlüyorum Rüzgar Sarhoş Sokak Kedisi Unutamıyorum

Mikail Dede Şiirleri

Popüler Yeni
ŞİİR EKLE

Popüler Konular

Popüler Şairler