Gülay Aruç Yağmurun Şiddeti Şiiri, Bu akşam yağmurun şiddeti vurdu sokakları
Çöpçülerin unuttuklarını, günden kalanları
Sürüklenip gitti köşedeki dilencinin yırtık torbaları
Gökyüzü üstümüze bıraktı gözyaşlarını akşam akşam
Gülay Aruç Yağmurun Şiddeti
Bu akşam yağmurun şiddeti vurdu sokakları
Çöpçülerin unuttuklarını, günden kalanları
Sürüklenip gitti köşedeki dilencinin yırtık torbaları
Gökyüzü üstümüze bıraktı gözyaşlarını akşam akşam.
Büyük bir gürültüyle kapaklandı köklü ağaçlar yollara
Kaldırımlar söküldü yağmurların hırsıyla bu akşam
Eski bir evin pancurlarında mahsur kaldı yavru bir saka
Çamur deryasında düşe kalka yok oldu genç bir adam.
Öfkeyle haykırdı gemiler “İNTİKAM”
Deniz matemin pususunu kurdu derin sulara
Kükreyen bir aslan gibi yağmur bizi boğmadan
Onun merhametine sığındık kaybolan akıllarımızla.
Yağdı yağmur bardaktan boşalırcasına
Kapılar koptu gövdelerine su almaktan
Kırılan goncalar renk renk aktı toprağa
Gökyüzü yine de vazgeçmedi ağlamaktan.
Kapanan yollarımızı aydınlattı şimşekler
Yanağımıza yıldırımların ağır tokatları indi
Arşın kapısında bekleyen safi melekler
Korkuyla ıslanan çocuklarımızın beyaz şemsiyeleriydi.
“Selde Hayatını Kaybedenler İçin”
Gülay Aruç
Şair : Gülay Aruç
Şiirin Konusu :
Ağlamak
Akşam
Bardak
Çöpçüler
Deniz
Gökyüzü
Gözyaşı
İntikam
Matem
Melekler
Öfke
Sokaklar
Şemsiye
Yağmur
