Gülay Aruç Çocukluğum Ve Ben Şiiri, Salkım saçak asmalığımızda
Masum hikayeler yazardı beynimiz
Çocukluğum ve Ben
Çok iyi dosttuk İkimiz
Gülay Aruç Çocukluğum Ve Ben
Toprağına sımsıkı sarılmış
Ulu bir Çınar tanımıştım
Serinlemek için gölgesine saklandığım
İri gövdesinde buluşurduk Çocukluğum ve Ben
Ordan burdan konuşurduk.
Saraçhane Geçitine giderdik birlikte
Kırmızı bir bisiklete binmiş gibi
Yokuştan aşağı bırakırdık kendimizi
Rüzgar bile yakalayamazdı bizi.
Salkım saçak asmalığımızda
Masum hikayeler yazardı beynimiz
Çocukluğum ve Ben
Çok iyi dosttuk İkimiz
Kulağına fısıldardık saksıdaki Küpelinin
Kedim Duman’ın dönmesini beklerdik
Fıçıdaki yağmur suları Gökkuşağınındı
Parçalanacak ayakkabılar Tarzan’ın
Evimiz Bahçeden bir Saraydı
Biz Gizemli birer Prensestik.
Şair : Gülay Aruç
Şiirin Konusu :
Bisiklet
Duman
Gizem
Gökkuşağı
Masum
Prenses
Rüzgar
Saray
Toprak
