Karda lastik çizmelerimin gıcırtısı gıdıklıyor içimi
Titrek bir sokak fenerinin halsiz ışıklarında kayboluyorum
Lekesiz bir beyaz kapatıyor derin ayak izlerimi
Gözlerime mil çekilmiş gibiyim
Seni arıyorum.
Bu gece
Tek tük parlayan yıldızlar bile yok, çoktan saklanmışlar
Ben şimdi hiç kimseyim, bana bunu anlatıyorlar
Anılar! Sadık anılar
Üşüyen yüreğimin üstünü örtüyorlar sessizce
Sonra yavaşca çekilip gidiyorlar
Yarı ölü bir uyku çağırıyor beni
Koşarak sana geliyorum.
