Ferhat Akın Perişan Şiiri, Atam demiş efendidir köylüler
Efendi perişan beyi perişan
Yıkılmış duvarlar harabe olmuş
Haneler perişan evi perişan
Ferhat Akın Perişan Şiiri
Atam demiş efendidir köylüler
Efendi perişan beyi perişan
Yıkılmış duvarlar harabe olmuş
Haneler perişan evi perişan
Karlar yağmış bizim
gül bahçesine,
Dalları perişan gülü perişan.
Benim köyüm terk edilmiş kadere,
Kulları perişan yolu perişan.
Gaz lambası odaları islemiş,
Odalar perişan ciğer perişan.
Çalışıp da bu milleti beslemiş,
Bütün köylü çoluk çocuk perişan.
Satmak için yetiştirmiş ürünü,
Alıcı neşeli satan perişan.
Bizim köylü ölmüş ağlayanı yok,
Ölmüşte mezarda yatan perişan.
Çalışmadan toz toprağa karışmış,
Üzülür haline durgun perişan.
Bir akşamüzeri tarladan dönmüş,
Ferhat’ın (senemi) yorgun perişan.
Şair : Ferhat Akın
Şiirin Konusu :
Alıcı
Atam
Ciğer
Çocuk
Durgun
Duvarlar
Efendi
Gaz Lambası
Gül
Harabe
Kar
Köylüler
Neşeli
Perişan
Satmak
Tarla
Toprak
Yorgun