Erdal Koca Anlarsın Da Ne Çare Şiiri Nefes biter söylenecek söz biter
Yaşlanırsın kahır biter naz biter
Biter bir gün yaşadığın yaz biter
Kış olunca anlarsın da ne çare…
Erdal Koca Anlarsın Da Ne Çare Şiiri
Nefes biter söylenecek söz biter
Yaşlanırsın kahır biter naz biter
Biter bir gün yaşadığın yaz biter
Kış olunca anlarsın da ne çare…
Güvenirsin, geçer gençlik çağına
Hayal deme yolun düşer dağına
Gül sanırsın diktiklerin bağına
Taş olunca
anlarsın da ne çare…
Yanar bu gün ışık verir kandiller
Bülbül gibi şakır belki şen diller
Bir gün olur elindeki mendiller
Yaş olunca anlarsın da ne çare…
Elin tutmaz bomboş olur kolların
Dili yoktur konuşamaz yolların
İnan ki yâr boşa geçen yılların
Düş olunca anlarsın da ne çare…
Hep böyleydi yâr kendimi bileli
Yıllar hain hayat bitmez hileli
Dertle dolu her bir anı çileli
Baş olunca
anlarsın da ne çare
Deniz olsan yolum düşmez kıyına
Dalga düşer hep Erdal’ın payına
Gözyaşların çeşmelerin suyuna
Eş olunca anlarsın da ne çare…
2.10.2017
Şair : Erdal Koca
Şiirin Konusu :
Çare
Çeşme
Dalga
Dert
Düş
Gençlik
Gül
Hayal
Işık
Kandil
Kış
Kollar
Nefes
Söz
Yaz
