Dışımda rengim beyazdı... Beyaz tüm renkleri taşırdı koynunda... Ve dış dünyam hep rengârenkti... !!
İçimde ise rengim hep siyahtı... Gündüz terk edince beni kendimi şehrin karanlık kollarında bulurdum... Hep sığındığım adresti siyah!!
Dışımda kahkahaların yükseldiği bir suret... İçimde siyahlara gömülmüş uçmayı bir türlü beceremeyen ürkek yüreğini siyahlara gömmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan küçük bir kız ...
Dışımdaki dünyamda ne çok renk vardı oysa... Yüreğimin rengi hep siyahtı... Sevdanın rengi siyah... Acının rengi siyahtı...
Dışımda adım `gül` ile başlarken, içimde adım hüzündü sanki... Hüzün adımla eşdeğerdi... Bir anlaya bilsem kendimi... aynı bedende iki yabancı suret..
Bir bilsem en dibe gömülmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan o küçük kızın ne istediğini...
Yar`im gelsin ben sussam karşısında o anlasa... O anlasa gözlerimdeki ışığın ardına gizlenmiş o buruk acıyı... O anlasa çığlıklarımın ardına gizlenen o susuşlarımda saklı olduğumu !!
Bir bilseniz beni her şeyde varım... Ama hiç bir şeyde de yokum... Sığmıyor yüreğim bu ağırlıkla hiç bir yere...
Dokunmayın... Bırakın beni... Kalbim kanıyor... Yüreğimde derin bir yara...
En dipteyim başım avuçlarımda... Dizlerimi sıkıyorum sıkı sıkı ...
En karanlıklardan doğsa yârim... Bekle beni küçüğüm bekle beni küçüğüm diye haykırsa...
Gönlümde çok uzadı bu sonbahar... Yarim gönlümüze ilkbaharı getirse...
Yârimin gözlerinde ellerimiz sıkı sıkı olsa... Gözlerimizi kapasak siyah düşe...
Ve sussak... Sussak! Sadece susuşlarımızı dinlesek...
Dokunmayın bana!!!
İşte böyle !!
Bırakın böyle kalsın gözlerimdeki buruk acı... Bir daha dökmesin gözyaşları gözlerim... Yârimin o gözleri kalsa gözlerimde...
Aşk Üzerine Paragraflar