Eski çağlarda bir kral, hava durumunu öğrenmek amacıyla bir müneccim tutmuştu. Kral, günün birinde balığa çıkmaya karar verdi.
Balık tutmak için en uygun yer, sevgilisinin oturduğu evin önündeki göl kenarıydı. Kral, sevgilisine güzel görünmek için yeni elbisesini giymek istiyordu.
Ancak, yağmur yağar da elbise bozulur diye düşündü ve müneccime hava durumunu sordu. Müneccim: “Hayır, Majeste!” dedi.” Bir damla yağmur yağmayacak; merak etmeyin.” Kral, içi rahat olarak giyindi ve yola çıktı. Bir süre sonra karşısına bir köylü çıktı. Yanında eşeği yürüyordu. Köylü, krala selam vererek: “ Aman majeste!” dedi. “ Güzel elbisenizin bozulmasını istemiyorsanız, hemen saraya dönün. Çünkü müthiş bir sağanak yağmur geliyor.” Kral: “Nasıl olur? Az önce müneccime sordum. Bir damla yağmur yağmayacağını söyledi” dedi.” Bu iş için keselerle altın verdiğim adama mı inanırım, yoksa sana mı?” Kral yoluna devam etti.
Fakat çok geçmeden köylünün dediği çıktı. Yağmur, bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Zavallı kral sırılsıklam olmuştu. Onun bu halini gören sevgilisi de kahkahayla güldü. Kral, saraya döner dönmez ilk olarak müneccimi kovdu, sonra da köylüyü bulup getirmeleri için emir verdi. Köylü gelince, kral onu müneccimbaşı tayin ettiğini söyledi. Fakat köylü boynunu bükerek: “Ben müneccim değilim Efendimiz” dedi.” Yağmur yağacağı zaman eşeğim kulaklarını indirir. Bu sefer de o kadar indirmişti ki, yağmurun sağanak halinde yağacağını anladım”
Bulut Ve Yıldız