Küçük oğlumuz annesine geldi ve ona kâğıdı uzattı.
Annesi ellerini önlüğüne kuruladıktan sonra kâğıdı okumaya başladı:
Çimleri biçtiğim için. 5 dolar
Bu hafta odamı temizlediğim için. 1 dolar
Alışverişe gittiğim için. 50 sent
Küçük kardeşime baktığım için 25 sent
Çöpü attığım için 1 dolar
İyi bir karne getirdiğim için 5 dolar
Bahçeyi temizlediğim için 2 dolar
Toplam borç 14 dolar 75 sent
Annesi umutla kendisine bakan oğlumuza baktı.
Eline bir kalem aldı, kâğıdın arka yüzünü çevirdi ve şunları yazdı:
Seni dokuz ay karnımda taşıdım:
Bedava.
Hasta olduğunda başını bekledim, elimden geleni yaptım, senin için dua ettim: Bedava
Yıllar boyu değişik nedenlerle senin için gözyaşı döktüm: Bedava.
Senin için geceler boyu kaygı duyup, uykusuz kaldım: Bedava.
Oyuncaklarını topladım, yemeğini hazırladım, giysilerini yıkadım, ütüledim: Bedava yavrum.
Ve bunların hepsini topladığın zaman gerçek
sevginin bedelinin olmadığını görürsün: Bedavadır çünkü.
Oğlumuz annesinin yazdıklarını okuyunca gözleri doldu. Annesine baktı ve "Anneciğim, seni seviyorum." dedi.
Sonra annesinin elinden kalemi aldı ve kâğıda büyük harflerle şunları yazdı:
"Hepsi Ödenmiştir."